Ən yaxşı xatirə 2022-ci ildə Yuta ilə ilk raund pley-off seriyası olmalıdır. Bu seriya inanılmaz idi. Bu, komandamız və şəxsən mənim üçün həlledici an idi. Döyüş tərzimiz, oyunların intensivliyi və nəticədə zirvəyə qalxmaq – bu, heç vaxt unuda bilməyəcəyim bir şeydir. Lakin bu, təkcə serial deyildi; həmin il bütün pley-off qaçışı xüsusi idi. Dördüncü ilimdə Qərb Konfransının finalına çıxmaq böyük bir mərhələ idi. Mənə elə gəlirdi ki, çəkdiyim bütün zəhmət öz bəhrəsini verir və buna nail olan komandanın bir hissəsi olmaq həqiqətən heyrətamizdir.Eyni zamanda, mən ilk NBA oyunumu, Suns-a qarşı debütümü nəzərdən qaçıra bilmirəm. Həmin an mənim qəlbimdə xüsusi yer tutur. Çox oyun vaxtı gözləmirdim – demək istəyirəm ki, bizdə təcrübəli veteran Devin Harris və ehtiyat oyunçular skamyasının ən etibarlı adamlarından biri olan Xose Xuan [Barea] var idi. Luka [Doncic] və Dennis Smith start heyətində idilər, ona görə də şansım zəif görünürdü. Lakin ilk dəfə rəsmi NBA oyununda o Mavericks formasını geyinərək korta çıxmaq irreal idi. Kütlənin enerjisini, oyunun sürətini və nəhayət öz arzumu yaşadığımı dərk etməyim hələ də yadımdadır. O, mənə oraya çatmaq üçün atdığım bütün addımları xatırlatdı – təcrübələri, mübarizələri, bir gün bu anın gələcəyinə olan inamı. Həmin gecə çox oynamasam da, bu, mənim üçün əla bir şeyin başlanğıcı oldu və mən həmişə buna görə minnətdar olacağam.İndi geriyə baxanda, Dallasdakı vaxtım çox mənalı təcrübələrlə dolu idi. Şəhər məni qucaqladı, azarkeşlər inanılmaz idi və komanda yoldaşlarım hər şeyə dəyər verdilər. Hər mövsüm öz çətinlikləri və dərsləri gətirdi, lakin o anlar – pley-off yarışı və mənim debütüm kimi – diqqət çəkən məqamlar kimi seçilir. Onlar mənim bir oyunçu və bir insan kimi kim olduğumu formalaşdırdılar və karyeram məni hara aparmasından asılı olmayaraq, bu xatirələri həmişə özümlə aparacağam.
Düşünürəm ki, Devin Harris zədələndi və bu, mənə ikinci rübdə meydançaya çıxmaq imkanı verdi. Nə qədər əsəbi olduğumu hələ də xatırlayıram. İlk atışım qaçırdı və öz-özümə “Yaxşı, bundan daha pis ola bilməz” deyə düşünməyə bilməzdim. Bu, alçaldıcı bir an idi, həm də bir qədər rahatladım. İlk zərbə yoldan çıxdı və mən oyuna razılaşa bildim. Həmin anda biz geridə idik, amma komanda fərqi aradan qaldırmaq üçün mübarizə apararkən enerjinin dəyişdiyini hiss edirdim.Biz onu bir topa sahiblik edə bildik və dördüncü hissədə özümü topla tapdım. Elə o zaman mən NBA-da ilk üçlük vurumu vurdum – bu, bizə oyunda qalmağa kömək edən debriyaj zərbəsi idi. Bu mənim üçün çox sürreal bir an idi. Kritik bir vəziyyətdə addım atmaq və bu cür töhfə vermək heyrətamiz hiss etdi. Bu, təkcə xal toplamaq deyildi; bu səviyyəyə aid olduğumu özümə sübut etmək idi. Bu debriyaj vuruşunu vurmaq yalnız oyunun əsas məqamı deyildi – bu, karyeramın əvvəlində həlledici an idi. Bu, mənə irəliyə doğru apardığım inamı artırdı. Bu, əbədi olaraq sizinlə qalan xatirələrdən biridir.
Dallasda keçirdiyim vaxtları düşünsək, belə məqamlar o qədər çox olub ki, mənim meydan oxuduğum, zirvəyə qalxmalı olduğum və bir oyunçu kimi böyüdüyüm vaxtlar olub. Suns-a qarşı debüt oyunu yalnız başlanğıc idi. Meydanda hər oyun, hər məşq, hər dəqiqə mənə dəyərli bir şey öyrətdi. Mavericks təşkilatı və Dallas şəhəri mənə təkcə bir oyunçu kimi deyil, həm də bir insan kimi inkişaf etmək şansı verdi. Oradakı mədəniyyət çox dəstək oldu. Komanda yoldaşlarım, məşqçilər korpusu və azarkeşlər hamısı mənə inandılar və bu inam hər şeyi dəyişdi.Dallasda olduğum illər ərzində bəzi inanılmaz anların bir hissəsi olmaq mənə qismət oldu. 2022-ci ildəki pley-off yarışı, şübhəsiz ki, karyeramın ən xüsusi təcrübələrindən biri idi. Yutaya qarşı ilk tur seriyasında qalibiyyət unudulmaz oldu. Bu, çətin döyüş idi və üstün olmaq bizim qoyduğumuz bütün işlərin təsdiqi kimi hiss olunurdu. Sonra Qərb Konfransı Finalına qədər bütün yolu keçmək – bu, gerçəkləşən arzu idi. Karyeramda bu səviyyəyə çatmağım mənə nəyin mümkün olduğuna dair bir fikir verdi və bu, məni daha çox şeyə ac qoydu.
Ancaq bu, yalnız böyük anlar və ya qələbələr haqqında deyildi. Bu həm də səfərlə bağlı idi. Enişlər və enişlər, mübarizələr və zəfərlər, yol boyu qazandığım dostluqlar – hamısı məni formalaşdırdı. Uzun yol səfərləri, gərgin məşqlər və hətta ağır itkilər haqqında düşünürəm. Hər təcrübə mənə bir şey öyrətdi. Bu, mənə təzyiqlə necə davranmağı, möhkəm qalmağı və daha yaxşı komanda yoldaşı olmağı öyrətdi.Çətinliklər də çox idi. NBA-ya uyğunlaşmaq böyük bir addım idi. Oyunun tempi, rəqabət səviyyəsi və sırf fizikilik mənim uyğunlaşmalı olduğum şeylər idi. Səhvlər etdim və çətin gecələrdə öz payımı aldım, amma həmişə onlardan dərs almağa çalışdım. Və mən həmişə dəstək hiss etdim. İstər veteran komanda yoldaşının məsləhəti, istər məşqçinin rəyi, istərsə də azarkeşlərin təşviqi olsun, tək olmadığımı bilirdim.
Dallasda keçirdiyim vaxtla bağlı həmişə qiymətləndirəcəyim bir şey, karyeramın qalan hissəsi üçün məni necə hazırlamasıdır. Həmin ilk illər o vaxtdan bəri əldə etdiyim hər şeyin əsasını qoydu. Öyrəndiyim dərslər, qazandığım inam və yaratdığım xatirələr hər gün özümlə apardığım şeylərdir. Günəşə qarşı debüt oyunu, pley-off mərhələsi, şübhə anları və zəfər anları – bunların hamısı mənim hekayəmin bir hissəsidir. Səyahətim məni yeni yerlərə aparsa da, Dallasda başladığım başlanğıc üçün həmişə minnətdar olacağam. Bu, karyeramın qürur və təqdirdən başqa heç nə ilə geriyə baxmayacağım bir hissəsidir.O günləri düşünərək, o ilk oyundan bəri nə qədər böyüdüyümü anlayıram. Amma bəzi şeylər dəyişməyib. Mən hələ də meydançaya çıxanda eyni həyəcanı yaşayıram və məni bura gətirən eyni ehtirasla hələ də oynayıram. Bu yolda inanılmaz komanda yoldaşlarım, məşqçilərim və azarkeşlərim olduğu üçün şanslıyam və Dallas həmişə ürəyimdə xüsusi yer tutacaq. Peşəkar səyahətimin başladığı yer və ən yüksək səviyyədə uğur qazanmaq üçün nəyin lazım olduğunu öyrəndiyim yerdir. Bunun üçün mən həmişə minnətdar olacağam.
